Καλή μαμά είναι η χαρούμενη μαμά…Το ίδιο ισχύει και για τον μπαμπά!

Διαβάζω: «Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε δύο ζωές. Τη μία , που τη ζούμε και την άλλη που  υπάρχει μέσα μας και δεν τη ζούμε». Στίβεν Πρέσσφιλντ (στο Η Ζωή που Δεν Ζούμε στο  Ο Πόλεμος της Τέχνης).

Πόσες φορές έχετε ξυπνήσει και μόλις ανοίξατε τα μάτια σας σκεφτήκατε ‘’ωχ πως θα περάσει η μέρα πάλι σήμερα ;’’. Αρκετές. Έχει τύχει και σε εμένα.

‘’Τι θα με έκανε χαρούμενη;’’ Μια ερώτηση που κάνουμε σπάνια στον εαυτό μας, ίσως  και ποτέ. Κλείστε τα μάτια σας και απαντήστε αβίαστα. Εμένα θα μου άρεσε ένα ταξίδι, μία βόλτα στην παραλία με το ποδήλατο, δύο ώρες μόνη στο σπίτι κοιτάζοντας απλά το κενό, να ακούω μουσική και να ξαπλώνω, να μιλάω στο τηλέφωνο με τις φίλες μου, να πάω ένα μεσημέρι για  ούζο και μετά κατευθείαν για  ύπνο!

Με κάθε νέα σύνδεση ρεύματος ή φυσικού αερίου κερδίζετε 50€ δωροκάρτα Shell

Τόσο απλά πράγματα και τόσο δύσκολα… Πολλές φορές η κόρη μου γκρινιάζει διαρκώς,  δεν ικανοποιείται με τίποτα, κλαίει χωρίς λόγο… χάνω την υπομονή μου και φωνάζω. Μια μέρα είχα τηλεφωνήσει σε μία φίλη μου που είναι ψυχολόγος και απεγνωσμένη την ρώτησα’’ Τι συμβαίνει στο παιδί μου;’’. Η δική της ερώτηση ήταν απλή ‘Εσύ είσαι καλά;’  .Η απάντηση ήρθε αβίαστα ‘Όχι’.

Πώς να είμαι καλά αφού κάθε μέρα κινούμαι σαν ρομπότ; Πρωινό ξύπνημα, δουλειά, σπίτι, φαγητό, συμμάζεμα, σούπερ μάρκετ, δραστηριότητες , επιστροφή στο σπίτι, φαγητό, μπάνιο ,ύπνος, αντοχή μηδέν.  Κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα. Ακόμα και η χύτρα, αν δεν σηκωθεί η βαλβίδα, θα σκάσει! Η δικιά μου η βαλβίδα ποια είναι; Πού είναι;

Έχω παρατηρήσει ότι όταν ακούω τον εαυτό μου, την ανάγκη μου, πάντα, μα πάντα με επιβραβεύει.  Μου το επιστρέφει με  απέραντη ικανοποίηση. Είμαι καλύτερη με τον εαυτό μου, με το παιδί μου, με τον άντρα μου, με τους φίλους μου, με τους συναδέλφους!

Με κάθε burger, δώρο αναψυκτικό 330ml!

Συνεχίζω να διαβάζω  Πρέσσφιλντ «Σίγουρα έχετε ακούσει την ιστορία: μία γυναίκα μαθαίνει ότι έχει καρκίνο και της μένουν έξι μήνες ζωής. Τις επόμενες μέρες παραιτείται από τη δουλειά της, ξαναπιάνει το όνειρο να γράφει τραγούδια Τex-Mex που το παράτησε για να μεγαλώσει τα παιδιά της ( ή αρχίζει να σπουδάζει αρχαία ελληνικά ή μετακομίζει στο κέντρο της πόλης και αφιερώνεται στη φροντίδα των παιδιών με AIDS). Οι φίλοι της πιστεύουν ότι είναι τρελή, η ίδια πρώτη φορά νιώθει τόσο ευτυχισμένη. Υπάρχει και υστερόγραφο: ο καρκίνος υποχωρεί.»

Γιατί να περιμένω να μάθω ότι σε λίγο καιρό θα πεθάνω , για να κάνω όλα όσα μου οφείλω. Και αν πεθάνω απροειδοποίητα;  Το ότι θα πεθάνω είναι σίγουρο…το πότε δεν ξέρω. Μέχρι τότε, τι ζωή θα έχω ζήσει;

Είναι διαφορετική η ημέρα όταν ξέρω ότι θα με περιμένει στην γωνία μία ώρα αποκλειστικά για μένα. Είναι χαρούμενη η ημέρα όταν ξέρω ότι σε λίγες ώρες θα ντυθώ, θα περιποιηθώ και θα φύγω από το σπίτι για να πάω να συναντήσω μία φίλη  μου ή θα πάω θέατρο ή θα κάνω μία βόλτα στην παραλία ή….ή….ή…..

Οι χαρούμενες μαμάδες έχουν και χαρούμενα παιδιά. Οι μαμάδες που σέβονται τον εαυτό τους διδάσκουν στα παιδιά τους το ίδιο.

Το ίδιο ισχύει και για τον μπαμπά!