


16 Ιανουαρίου 2015 , περίπου 10:30 σε δημόσια υπηρεσία.
– Καλημέρα μπάρμπα Αντώνη
– Καλημέρα παιδί μου και χρόνια πολλά, καλή χρονιά, Αγάπη και Υγεία
– Εεε πέρασαν οι γιορτές, ακόμα ευχές και καλή χρονιά θα λέμε;
– Γιατί, μονό στις γιορτές θα ευχόμαστε; Ολομερής θα δίνουμε ευκές και ξέρεις τι ευκές; Να αγαπάς , να έχεις υγεία, να ζεις όμορφες στιγμές, να έχεις σιμά σου κείνους που αγαπάς και να συγχωρείς .. τούτα να εύχεσαι κάθε μέρα … όοοχι για σένα παιδί μου για τους άλλους , κι ας μην τους ξέρεις.
– Και θα μοιράζω ευχές μπάρμπα Αντώνη; θα με περάσουν για τρελό
– Όχι παιδί μου θα εύχεται από μέσα σου, θα το ξέρεις μονάχα συ και Κείνος… τότες μόνο πιάνουν οι ευκές…
Κοίταξα πίσω μου, κάνοντας πως κάτι ψάχνω , ήθελα να δω τα πρόσωπα τούτου του διαλόγου. Είδα έναν νεαρό και τον μπάρμπα Αντώνη (έναν γέροντα με σμιλεμένο από το χρόνο πρόσωπο)…
Πέρασαν 2-3 λεπτά σιγής ώσπου ο νεαρός είπε: Ε, τότε θα λέω και ‘’να αγνοείς και να μην αδικείς’
” Όχι είπε ο γέροντας αγριεμένος , δεν χρειάζεται, γιατι όταν αγαπάς δεν αδικείς κι όταν συγχωρείς, αγνοείς συγχρόνως.”
Οι πυραμίδες της Credit Suisse
Daily Mar 20, 2023
No comments so far.
Be first to leave comment below.