Η σφαγή της Κεφαλλονιάς

H 33η Μεραρχία Πεζικού Acqui ήταν ένα τμήμα πεζικού του ιταλικού στρατού κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κινητοποιήθηκε στον πόλεμο τον Οκτώβριο του 1939 και έλαβε μέρος στη Μάχη της Γαλλίας. Αργότερα στάλθηκε στην Αλβανία για να λάβει μέρος στον Ελληνοιταλικό πόλεμο και παρέμεινε στην Ελλάδα ως δύναμη κατοχής στα νησιά της Κέρκυρας, Λευκάδας, Ζακύνθου και Κεφαλλονιάς.

Μετά την ιταλική παράδοση στου Γερμανούς τον Σεπτέμβριο του 1943, χιλιάδες στρατιώτες της μεραρχίας δολοφονήθηκαν στα νησιά κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Achse, που έγινε γνωστή και ως Σφαγή της Κεφαλλονιάς. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αιχμαλώτων του πολέμου και μία από τις μεγαλύτερες σε κλίμακα γερμανική ωμότητα που διαπράχθηκε από τα στρατεύματα της Wehrmacht.

Το περιστατικό αυτό έγινε η ιστορική βάση της νουβέλας Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι, το οποίο αργότερα έγινε ευρύτερα γνωστό και ως ταινία του Hollywood

Στο www.cosmoteinsurance.gr, οι πελάτες μπορούν να συγκρίνουν τιμές και καλύψεις μέσα από μεγάλο εύρος ασφαλιστικών εταιριών

Μετά την πτώση της Ελλάδας τον Απρίλιο-Μάιο του 1941, η χώρα είχε χωριστεί σε ζώνες κατοχής, με τους Ιταλούς να ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής χώρας και τα περισσότερα νησιά. Η Μεραρχία Acqui είχε την ιταλική φρουρά της Κεφαλλονιάς από το Μάιο του 1943 και αποτελούνταν από 11.500 στρατιώτες και 525 αξιωματικούς.

Από τις 18 Ιουνίου 1943, τη διοίκηση της είχε ο στρατηγός Antonio Gandin, ένας παρασημοφορεμένος βετεράνος του Ρωσικού Μετώπου, ο οποίος είχε τιμηθεί με το μετάλλιο του Σιδηρού Σταυρού. Μετά την ανακωχή της Ιταλίας με τους Συμμάχους τον Σεπτέμβριο του 1943, ο στρατηγός Gandin βρέθηκε σε δίλημμα: την παράδοση στους Γερμανούς – που ήταν ήδη προετοιμασμένοι για αυτό το ενδεχόμενο και είχαν αρχίσει τον αφοπλισμό των ιταλικών φρουρών σε άλλα μέρη της χώρας – ή την προσπάθεια αντίστασης σε αυτούς.

Στις 11 Σεπτεμβρίου, η ιταλική ηγεσία έστειλε δύο σαφείς οδηγίες στον Gandin, σύμφωνα με τις οποίες «τα γερμανικά στρατεύματα πρέπει να θεωρηθούν ως εχθρικά» και ότι «στις προσπάθειες αφοπλισμού από τις γερμανικές δυνάμεις, πρέπει να αντισταθούμε με όπλα». Στις 13 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική νηοπομπή πέντε πλοίων προσέγγισε την πρωτεύουσα του νησιού, το Αργοστόλι. Οι Ιταλοί αξιωματικοί πυροβολικού με δική τους πρωτοβουλία, διέταξαν το πυροβολικό να ανοίξει πυρ, βυθίζοντας έτσι δύο γερμανικά αποβατικά σκάφη και σκοτώνοντας πέντε Γερμανούς

Οι Γερμανοί προετοιμάστηκαν για την επίλυση του ζητήματος με τη χρήση βίας και έστειλαν στους Ιταλούς ένα τελεσίγραφο παράδοσης το οποίο έληγε στις 14:00 στις 15 Σεπτεμβρίου.

Το insurancemarket.gr είναι η μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική πλατφόρμα σύγκρισης ασφαλειών από την Νο1 εταιρεία online διαμεσολάβησης στην Ελλάδα

Το πρωί της 15ης Σεπτεμβρίου, η γερμανική Luftwaffe άρχισε να βομβαρδίζει τις ιταλικές θέσεις με βομβαρδιστικά Stuka. Ο Gandin επανειλημμένα ζητάει βοήθεια από το Υπουργείο Πολέμου στο Μπρίντιζι, αλλά δεν παίρνει απάντηση. Παρά τη βοήθεια από τον τοπικό πληθυσμό, συμπεριλαμβανομένων των μικρών ομάδων του ΕΛΑΣ του νησιού, οι Γερμανοί κέρδισαν πλήρη υπεροχή στον αέρα, ενώ τα στρατεύματά τους είχαν μεγάλη εμπειρία μάχης, σε αντίθεση με αυτή της μεραρχίας Acqui. Μετά από αρκετές ημέρες μάχης, στις 11:00 το πρωί, στις 22 Σεπτεμβρίου και μετά τις εντολές του Gandin, οι τελευταίοι Ιταλοί στρατιώτες παραδόθηκαν, καθώς είχαν ξεμείνει από πυρομαχικά και αφού είχαν ήδη 1.315 νεκρούς

Η Σφαγή της Κεφαλλονιάς ξεκίνησε στις 21 Σεπτεμβρίου και διήρκεσε μία εβδομάδα. Μετά από την ιταλική παράδοση, ο Χίτλερ έδωσε διαταγή επιτρέποντας στους Γερμανούς να εκτελούν με συνοπτικές διαδικασίες κάθε Ιταλό αξιωματικό ο οποίος αντιστεκόταν και στις 18 Σεπτεμβρίου, η γερμανική ανώτατη εντολή εξέδωσε ένταλμα όπου αναφέρεται ότι “λόγω της άπιστης και ύπουλης συμπεριφορά των Ιταλών της Κεφαλλονιάς, δεν πρέπει να κρατηθούν ως αιχμάλωτοι”. Οι Γερμανοί στρατιώτες ξεκίνησαν την εκτέλεση των Ιταλών σε ομάδες των 4 έως 10 κρατουμένων, σκοτώνοντας πρώτα τους Ιταλούς που παραδόθηκαν, με πολυβόλα. Μετά οι Γερμανοί μετέφεραν τους υπόλοιπους αιχμαλώτους στο δημαρχείο των Αγίων Θεοδώρων και εκεί οι κρατούμενοι εκτελέστηκαν από οκτώ αποσπάσματα

Ο στρατηγός Gandin και 137 αξιωματικοί του, με συνοπτικές διαδικασίες στρατοδικείου, εκτελέστηκαν στις 24 Σεπτεμβρίου και τα σώματά τους ρίχτηκαν στη θάλασσα.

Πριν από την εκτέλεση, ένας Γερμανός λοχίας ενημέρωνε κάθε αξιωματικό που πρόκειτο να εκτελεστεί, οτι εκτελούνταν για προδοσία, η οποία, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση ενοποίησης των γερμανικών και ιταλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα υπό τη γερμανική διοίκηση, ήταν τεχνικά αληθής. Ο στρατηγός Gandin πυροβολήθηκε πρώτος, αλλά λίγο πριν την εκτέλεσή του έριξε τον Σιδηρούν Σταυρό του στο χώμα

Τα πτώματα περίπου 5.000 ανδρών που εκτελέστηκαν, αποτεφρώθηκαν μαζικά σε φωτιές ή μετακινήθηκαν σε πλοία για να πεταχτούν στη θάλασσα. Άλλοι, σύμφωνα με έναν από τους επιζώντες, εκτελέστηκαν σε δημόσια θέα του ελληνικού πληθυσμού στο λιμάνι του Αργοστολίου στις 23 Σεπτεμβρίου 1943 και τα σώματά τους αφέθηκαν να σαπίσουν όπου έπεσαν, ενώ και στα πιο μικρά δρομάκια, πτώματα Ιταλών ήταν αποσύνθεση και η δυσοσμία ήταν αφόρητη. Εκτός από αυτό, οι Γερμανοί δεν επέτρεψαν στους Ιταλούς στρατιώτες να θάψουν τους νεκρούς τους.

Οι λίγοι στρατιώτες που σώθηκαν, βοηθήθηκαν από τους ντόπιους και τον ΕΛΑΣ. Επιπλέον τρεις χιλιάδες των επιζώντων πνίγηκαν, όταν τα πλοία Sinfra και Ardena, που τους μετέφεραν σε στρατόπεδα αιχμαλώτων βυθίστηκαν όταν χτύπησαν σε νάρκες στην Αδριατική. Αυτές οι απώλειες και παρόμοια περιστατικά σε άλλες περιοχές, ήταν αποτέλεσμα της γερμανικής πολιτικής, καθώς ο Χίτλερ είχε διατάξει τους κατά τόπους γερμανούς διοικητές να ξεχάσουν όλες τις προφυλάξεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια της μεταφοράς των κρατουμένων, ανεξάρτητα από τις απώλειες

Τα γεγονότα στην Σφαγή της Κεφαλλονιάς επαναλήφθηκαν σε μικρότερο βαθμό και αλλού. Στην Κέρκυρα, στις 24 Σεπτεμβρίου, γερμανικές δυνάμεις προσγειώθηκαν στο νησί, και όλοι οι 280 Ιταλοί αξιωματικοί που υπήρχαν στο νησί εκτελέστηκαν κατά τις επόμενες δύο ημέρες. Παρόμοιες εκτελέσεις αξιωματικών επίσης έγιναν και μετά το τέλος της Μάχης της Κω, όταν ο Ιταλός διοικητής και 90 αξιωματικοί του εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς