Διήγημα: “Μακάριοι οι πείνουντες για δικαιοσύνη, ότι αυτοί θα χορτάσουν…”

του Δημήτρη Μακρή *

Εκείνο το ανοιξιάτικο βράδυ όλα ήταν τόσο γήινα και το ευωδιαστό αεράκι που κουβαλούσε τα χρώματα των νοτισμένων λιβαδιών, αρκούσε για να αλαφρώσει την ψυχή τ’ ανθρώπου και να δώσει σε όλους μια μικρή γουλιά ευτυχίας. Ααααα! Η ζωή ήταν στ’ αλήθεια τόσο όμορφη αυτό το βράδυ! Μόνο η ψυχή της Μαρίας δεν μπορούσε ν’ αλαφρώσει.

Καθόταν στο σκαλοπατάκι της πόρτας του σπιτιού της με το πρόσωπο κρυμμένο στις παλάμες κι έτσι η ολάνθιστη αύρα δεν έβρισκε το δρόμο να της δώσει ένα φιλί, μια πνοή απ’ την πνοή της. Στο δωμάτιο μέσα κοιμόταν ο εραστής της, ο Ιωσήφ, αποκαμωμένος από τα παιχνίδια τους κι ευτυχισμένος.

Την αγαπούσε πολύ τη Μαρία ο Ιωσήφ. Κι αυτό ακριβώς συλλογιζόταν τώρα αυτή, με το πρόσωπο κρυμμένο στις παλάμες: αν ήταν άξια τέτοιας αγάπης.

Στο www.cosmoteinsurance.gr, οι πελάτες μπορούν να συγκρίνουν τιμές και καλύψεις μέσα από μεγάλο εύρος ασφαλιστικών εταιριών

Στο παρελθόν, ακολουθώντας το ποτάμι των παθών της, είχε αμαρτήσει πολλές φορές. Είχε πει ψέματα, είχε υποκύψει στον πειρασμό των δίχως αγάπη σαρκικών απολαύσεων, είχε κλέψει τους άντρες άλλων γυναικών, είχε προδώσει αυτούς που την αγάπησαν… και τώρα η αγάπη τής χτύπαγε πάλι την πόρτα αλλά αυτή ένιωθε ανάξια μιας τέτοιας ευλογίας.

Ενώ συλλογιζόταν όλα αυτά, είδε έναν ξανθό νέο που στεκόταν στην άκρη της αυλής, κάτω από μια φορτωμένη ολόλευκα άνθη λεμονιά. Την κοιτούσε επίμονα. Ήταν όμορφος σαν άγγελος!

Το πρόσωπό του έλαμπε σαν τον ήλιο. Ξεχνώντας για μια στιγμή τον αγαπημένο της που κοιμόταν μέσα στο δωμάτιο, τον πλησίασε και μια γλυκιά μυρωδιά πλημμύρισε τις αισθήσεις της. Μια μυρωδιά αθωότητας, σαν από βανίλια και πορτοκάλι. Σαν τα κουλουράκια που έψηνε η μητέρα της στο φούρνο, όταν αυτή ήταν ακόμα μικρό κορίτσι, πριν μπούνε στη ζωή της οι άντρες και τα πάθη του έρωτα.

Θέλησε να τον αγγίξει αλλά ξαφνικά σαν να παρέλυσε! Δεν είχε τη δύναμη να κάνει την παραμικρή κίνηση! Τότε αυτός τη φίλησε στο στόμα κι αυτό της φάνηκε πολύ τολμηρό και ξεδιάντροπο για έναν άγνωστο.

Πριν μπορέσει να συνέλθει, αυτός της μίλησε: “Χαίρου πεντάμορφη, ότι αλήθεια αναστάσιμη σου φέρνω! Ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου, εσύ η διαλεγμένη απ’το Θεό για να γεννήσεις τον Άνθρωπο! Αυτόν που θα δοξάσει το όνομά Του και θα λυτρώσει την ανθρωπότητα από το θάνατο!”

Το insurancemarket.gr είναι η μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική πλατφόρμα σύγκρισης ασφαλειών από την Νο1 εταιρεία online διαμεσολάβησης στην Ελλάδα

Η Μαρία, μόλις συνήλθε λίγο από το ξάφνισμα του θαύματος, ψέλλισε: “Γιατί εγώ? …”

Ο άγγελος την κοίταξε για μια στιγμή κατάματα κι είπε: “Γιατί εσύ είπες ψέματα, υπέκυψες στον πειρασμό των σαρκικών απολαύσεων, έκλεψες τους άντρες άλλων γυναικών, έπεσες σε πολλές αμαρτίες εξαιτίας της αδυναμίας σου και της αγάπης σου για ζωή… Κι ύστερα μετάνιωσες γι’ αυτές, αλλά ποτέ δεν είπες με έπαρση “Δεν θ’ αμαρτάνω πια”… Είσαι άξια λοιπόν γι’ αυτό το φορτίο”! Κι ύστερα έφυγε…

Έπειτα από εννέα μήνες, ένα χιονισμένο χειμωνιάτικο βράδυ, έφερνε στον κόσμο τον καρπό της κοιλιάς της, μέσα σε ένα στάβλο. Δίπλα της, μοναδικός σύντροφος και παραστάτης, ο Ιωσήφ.

Ούτε μάγοι που ήρθαν απ’ τα πέρατα της γης να προσκυνήσουν, ούτε σμύρνα και λιβάνι και χρυσό, ούτε στρατιές αγγέλων να ψάλλουν το “ωσαννά”, ούτε κανένα αστέρι πρωτόφαντο και υπέρλαμπρο στον ουρανό: ψέματα είναι αυτά. Μόνο όταν είχαν τελειώσει όλα και αποκαμωμένη από τον πόνο και το κρύο αλλά ευτυχισμένη, κράταγε στην αγκαλιά της το νεογέννητο, εμφανίστηκε μπροστά της ο ξανθός άγγελος και της χαμογέλασε. “Όλα πήγαν καλά” του είπε αυτή, ανταποδίδοντας το χαμόγελο.

“Θα ονομαστεί Ιησούς” πρόσταξε ο άγγελος “και προτού δοξαστεί στους αιώνες των αιώνων, θα θυσιαστεί για την αγάπη των ανθρώπων στην ποτισμένη με αίμα γη του Γολγοθά…”.

Έτσι η Μαρία, με τη μεγαλύτερη ευλογία του Θεού πλήρωσε τις αμαρτίες της…

“Μακάριοι οι πεινούντες για δικαιοσύνη, ότι αυτοί θα χορτασθούν…”

Ο Δημήτρης Μακρής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969 και ζει στα Χανιά. Η ζωή του δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον, εκτός από το ότι τη ζει κάθε στιγμή. Εργάστηκε για πολλά χρόνια σε διαφημιστική εταιρία ως σεναριογράφος, μέχρι που οι άνθρωποι -εξαιτίας της αναπάντεχης φτώχειας που τους βρήκε- άρχισαν να αποφεύγουν τα πανάκριβα προϊόντα που διαφημίζονται στην τηλεόραση, όπως ο διάολος το λιβάνι. Στη ζωή του δεν έμαθε τίποτε άλλο από τα απολύτως βασικά: να αγαπά, να μισεί, να γράφει και να διαβάζει. Άντε και λίγα μαθηματικά (όσα του χρειάστηκαν για να μπορέσει να διαβάσει τη “γενική θεωρία της σχετικότητας”). Είναι παντρεμένος κι έχει δυο κοπέλια.