Στάσου…μύγδαλα

Πέντε λεπτά πριν, στεκόμουν στην άκρη του δρόμου και φιλούσα σταυρωτά ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο. Πάνω στο πεζοδρόμιο εγώ, κάτω από το πεζοδρόμιο αυτή, κατάφερνε ακόμα και από τα χαμηλά να με κοιτά αφ’ υψηλού. Φεύγεις κυρία μου, ανοίγεις τα φτερά σου, το ξέρουμε. Πηγαίνεις να εξερευνήσεις άλλη γη, άλλα μέρη. Μα, στάσου ρε παιδί μου να το συζητήσουμε!

Πως φεύγεις έτσι μαντάμ;

Χωρίς μια συμφωνία επιστροφής, ένα συμβόλαιο αντάμωσης έστω! Και που πας αγαπημένη μου φίλη και μας αφήνεις πίσω, σε μια πατρίδα έρημη από αδιάφορα πλήθη; Που πας και δεν με κρύβεις στο τσεπάκι σου να ταξιδέψουμε παρέα;

Σαν ταινία με χαρακτήρες που δεν μπορείς να ψυχογραφήσεις, με πολύ γέλιο και κρυφά δάκρια, αποχαιρετίσαμε τη φίλη μας. Σε λίγες ώρες θα πατάει ξένο χώμα. Σε αυτή την ιδέα πρέπει να αρχίσουμε σταδιακά να συνηθίζουμε. Πλέον οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες, με ένα αεροπλάνο βρίσκεσαι και στην Αυστραλία μέσα σε μία μέρα. Πόσο μάλλον η Ευρώπη, μια μεγάλη γειτονιά κατάντησε.

Αλλά δεν λειτουργεί σαν βάλσαμο στην πληγή αυτό, λυπάμαι. Σαν έρθει η δυσάρεστη μέρα, που θα σας ανακοινώσει κάποιος ότι στο εξής θα σας στέλνει κάρτ-ποστάλ από το εξωτερικό, θα εμφανιστεί μπροστά σας μια μεγάλη μαύρη διαχωριστική γραμμή. ΣΥΝΟΡΑ. Εντάξει ήσασταν φοιτητές, ζούσατε σε διαφορετικές πόλεις. Πλέον όμως θα απέχετε  χιλιόμετρα, ώρες και σύνορα.

Το insurancemarket.gr είναι η μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική πλατφόρμα σύγκρισης ασφαλειών από την Νο1 εταιρεία online διαμεσολάβησης στην Ελλάδα

Και αυτή είναι η πηγή όλων των κακών. Γιατί διαφέρει η αίσθηση της απόστασης που μπορείς να σκιαγραφήσεις στο νου σου, αυτή που φαντάζεσαι νοητικά σαν χάρτη. Από την αίσθηση της μεγάλης απόστασης, που τη συμβολίζεις με το μεταφορικό μέσο, γιατί καταβάθος δεν έχεις ιδέα πόσο απέχουν οι χώρες μεταξύ τους. Αυτός  ο μικρός διχασμός της γνώσης, γεννά την απώλεια.

Αν μη τι άλλο, άλλη ασφάλεια προσφέρει η σκέψη: <<όταν χωρίσω θα πάρω το πρώτο λεωφορείο και θα έρθω να τρώμε παγωτό και να ακούμε ξεχασμένα γαλλικά τραγούδια>> από τη σκέψη <<θα χωρίσω στις δέκα του επόμενου μήνα, γιατί έχει καλές τιμές η Ryanair>>. Από όποια οπτική γωνία και να το καταμετρήσεις, είναι μισοάδειο το ποτήρι.

Αλλά είναι αυτές οι επιταγές της ζωής, που δεν μπορείς να αποφύγεις. Και όπως με είχε παροτρύνει ένας σοφός ταξιτζής << ότι δεν μπορείς να αποφύγεις, απόλαυσε το κορίτσι μου>> ενώ παραλίγο να τρακάρει με ένα χαμόγελο στα χείλη. Και είχε δίκιο ο άνθρωπος, γιατί να στεναχωρηθείς ενώ υπάρχουν λεπτομέρειες για να χαρείς;

Εδώ ολοκληρώνεται ο κύκλος της σκέψης, στο σημείο που αρχίζεις και παρηγορείς τον εαυτό σου με φαντασιοπληξίες. Θα συνηθίσεις. Θα κάνεις και τα ταξιδάκια σου στο εξωτερικό. Το skypeέχει κρατήσει ζωντανές φιλίες δεκαετιών. Και φυσικά, το πλέον κλισέ, η φιλία δεν αναγνωρίζει σύνορα και γλώσσες, αναγνωρίζει καρδιές.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω τι από αυτά ισχύει και τι όχι. Όλα θα φανούν στο πλήρωμα του γέρου χρόνου. Το μόνο που σίγουρα γνωρίζω και που θέλω να κρατήσω σαν πηλίκο στη διαίρεση των συναισθημάτων μου, είναι πως οι φίλοι μας είναι ο πολιτισμός μας. Και όσο μακριά και αν ταξιδέψει κάποιος, αφήνει έξω από τη βαλίτσα ένα κομμάτι  του χαρακτήρα του που έρχεται και σε βρίσκει όταν τύχει ή όταν το έχεις ανάγκη.

Πάντα θα μνημονεύεις τη συμβουλή του, στις συννεφιασμένες μέρες. Και ποτέ δεν θα ξεχάσεις τον μοναδικό τρόπο που διηγήθηκε ένα ανέκδοτο στις ηλιόλουστες. Άλλωστε μεγαλύτερη σημασία από όλα δεν έχει που βρίσκεται κάποιος, αλλά που έχει καταφέρει να σε ταξιδέψει μέχρι σήμερα.