Ανά τους αιώνες σε πολλά είδη αθλημάτων αναδεικνύονται αθλητές με λαμπρό άστρο. Στο σκάκι οι άνθρωποι αυτοί έχουν συνήθως καταγωγή από τη Ρωσία. Μερικοί από αυτούς είναι ο Αλεξάντρ Αλιέχιν, ο Ανατόλι Καρπόφ, ο Γκάρι Κασπάροφ. Επίσης, ο Βίκτορ Κορτσνόι, η Αλεξάνδρα Κοστένιουκ, ο Βλαντίμιρ Κράμνικ, η Βέρα Μέντσικ, η Ελισάβετ Μπικοβα, ο Μιχαήλ Μποτβίνικ. Και τέλος η Όλγα Ρούμπζοβα, ο Βασίλι Σμίσλοφ και ο Αλεξάντερ Χάλιφμαν.
Αναλυτικότερα, ο Αλεξάντερ Αλεξάντροβιτς Αλιέχιν ήταν Ρώσος και τέταρτος παγκόσμιος πρωταθλητής. Υπήρξε φημισμένος για το επιθετικό ύφος στο παιχνίδι του. Ο Ανατόλι Γεβγκένιεβιτς Κάρποφ είναι Ρώσος συγγραφέας και πολιτικός. Κατέχει τον τίτλο του γκραντμαίτρ στο σκάκι και είναι δωδέκατος Παγκόσμιος Πρωταθλητής.
Θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος όλων των εποχών. Δεν είναι άλλος από τον Γκάρι Κίμοβιτς Κασπάροφ. Συγγραφέας στο επάγγελμα και πολιτικός ακτιβιστής, βρισκόταν στην πρώτη θέση της λίστας της Διεθνής Σκακιστικής Ομοσπονδίας (FIBE) για πάνω από 20 χρόνια. Το 2006 διαγράφηκε από τη λίστα, επειδή έμεινε ανενεργός για πάνω από ένα χρόνο.
Ο Βίκτορ Λβόβιτς Κορτσνόι είχε και αυτός τον τίτλο του γκρανμαίτρ και ήταν συγγραφέας. Είναι από τους κορυφαίους παίκτες σκακιού που δεν κατάφεραν να γίνουν ποτέ παγκόσμιοι πρωταθλητές, αν και ήταν υποψήφιος για τον τίτλο συνολικά 10 φορές.
Επόμενος παίκτης είναι ο Βλαντίμιρ Μπορίσοβιτς Κράμνικ, παγκόσμιος πρωταθλητής από το 2000 μέχρι το 2007. Το 2007 πήρε την 3η θέση. Ο Μιχαήλ Μοϊσέγιεβιτς Μποτβίνικ, 6ος παγκόσμιος πρωταθλητής, έγινε ευρέως γνωστός ως ο πατέρας της μοντέρνας σκακιστικής σχολής. Ο Βασίλι Βασίλιεβιτς Σμισλόφ ήταν συγγραφέας, βαρύτονος και κατείχε και αυτός τον τίτλο του γκρανμαίτρ. Ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής την περίοδο 1957 με 1958. Τέλος, ο Αλεξάντερ Χάλιφμαν είναι συγγραφέας, προπονητής και φυσικά κατέχει τον τίτλο γκρανμαίτρ. Έχει υπάρξει παγκόσμιος πρωταθλητής την περίοδο 1999 με 2000.
Στις γυναικείες μορφές του αγωνίσματος την σκυτάλη παίρνει η Αλεξάνδρα Κονσταντίνοβνα Κοστένιουκ με τον τίτλο γκρανμαίτρ. Η Κοστένιουκ υπήρξε πρώην παγκόσμια πρωταθλήτρια. Έπειτα η Βέρα Μέντσικ έγινε η πρώτη παγκόσμια πρωταθλήτρια στις γυναίκες. Έλαβε μέρος σε διεθνή τουρνουά με σημαντικά ονόματα αντιπάλων.
Είναι η κορυφαία σκακίστρια στις γυναίκες όλων των εποχών. Επόμενη είναι η Ελισαβέτα Ιβάνοβνα, η οποία ήταν στο επάγγελμα μηχανικός τυπογραφίας και συγγραφέας. Ήταν η 3η παγκόσμια πρωταθλήτρια στις γυναίκες. Και τέλος η Όλγα Νικολάεβνα Ρούμπζοβα αναδείχθηκε 4η παγκόσμια πρωταθλήτρια στις γυναίκες το 1956 με 1958.
Όλοι αυτοί οι αθλητές είχαν ως στόχο να ξεπεράσουν τα όριά τους σε ένα άθλημα δύσκολο. Ένα άθλημα που χρειάζεται υπομονή, επιμονή και καθαρό μυαλό. Πολλοί από αυτούς διακρίθηκαν σε περιόδους δύσκολες για την ανθρωπότητα. Επέδειξαν με αυτό τον τρόπο σε όλους εμάς ότι η προσήλωση στον στόχο είναι αυτή που καθορίζει τον νικητή στο τέλος της παρτίδας.
Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο που αξίζει να αναφερθεί είναι το γεγονός ότι για κάποιες από αυτές τις γυναίκες ήταν ακόμη πιο δύσκολος ο δρόμος προς την κορυφή. Είναι γυναίκες που αποφάσισαν να ακολουθήσουν αυτό το άθλημα ενάντια σε μεγάλα ονόματα.
Ίσως οι Ρώσοι Σκακιστές να έχουν μεγαλύτερο πάθος για το σκάκι από άλλες χώρες, ίσως πάλι και όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το άθλημα αυτό με την πάροδο των χρόνων γίνεται ακόμη πιο δημοφιλές, όχι μόνο στη Ρωσία αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.