Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την ακύρωση ομοσπονδιακής χρηματοδότησης ύψους 679 εκατομμυρίων δολαρίων για υπεράκτια αιολικά έργα, επικαλούμενος ανησυχίες για το υψηλό κόστος, την περιβαλλοντική επίπτωση και την ενεργειακή αξιοπιστία.
Η απόφαση αυτή, που αποτελεί μέρος της ευρύτερης ενεργειακής ατζέντας του Τραμπ, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις και την βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Λεπτομέρειες της Ακύρωσης
Η χρηματοδότηση των 679 εκατομμυρίων δολαρίων προοριζόταν για την υποστήριξη υπεράκτιων αιολικών έργων κατά μήκος των ακτών του Ατλαντικού και του Κόλπου του Μεξικού, συμπεριλαμβανομένων επιδοτήσεων για την ανάπτυξη υποδομών, έρευνας και τεχνολογικών καινοτομιών. Τα κονδύλια είχαν εγκριθεί στο πλαίσιο του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού (Inflation Reduction Act) του 2022, με στόχο την ενίσχυση της παραγωγής καθαρής ενέργειας. Η διοίκηση Τραμπ, μέσω εκτελεστικού διατάγματος, ανακατεύθυνε αυτά τα κονδύλια προς έργα ορυκτών καυσίμων, όπως η επέκταση της εξόρυξης φυσικού αερίου και πετρελαίου, υποστηρίζοντας ότι προσφέρουν μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια και χαμηλότερο κόστος για τους καταναλωτές.
Ο Τραμπ, σε δήλωσή του στο X, χαρακτήρισε τα υπεράκτια αιολικά πάρκα «ασύμφορα και περιβαλλοντικά επιβλαβή», επικαλούμενος τις επιπτώσεις στις θαλάσσιες οικοσυστήματα και την οπτική ρύπανση. Επιπλέον, υποστήριξε ότι η παραγωγή ενέργειας από αιολικά πάρκα είναι ασταθής και δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την αξιοπιστία των ορυκτών καυσίμων.
Ιστορικό Πλαίσιο
Η απόφαση εντάσσεται στη μακροχρόνια στάση του Τραμπ κατά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ιδιαίτερα της αιολικής ενέργειας. Κατά την πρώτη του θητεία (2017-2021), η διοίκησή του περιόρισε τις επιδοτήσεις για ανανεώσιμες πηγές και προώθησε την παραγωγή άνθρακα και πετρελαίου. Το 2025, η δεύτερη θητεία του Τραμπ συνεχίζει αυτή την πολιτική, με έμφαση στην «ενεργειακή κυριαρχία» μέσω ορυκτών καυσίμων. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις προσπάθειες της διοίκησης Μπάιντεν, η οποία είχε θέσει στόχο την παραγωγή 30 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έως το 2030, με έργα όπως το Vineyard Wind στη Μασαχουσέτη και το Coastal Virginia Offshore Wind.
Η ακύρωση της χρηματοδότησης επηρεάζει έργα σε πρώιμο στάδιο, όπως το Atlantic Shores Offshore Wind στη Νέα Υόρκη και το Maryland Offshore Wind Project, τα οποία βασίζονταν σε ομοσπονδιακή υποστήριξη για την ανάπτυξη υποδομών και την έρευνα για τη μείωση του κόστους εγκατάστασης.
Επιπτώσεις της Απόφασης
Η ακύρωση της χρηματοδότησης έχει σημαντικές επιπτώσεις για τη βιομηχανία και το περιβάλλον:
- Οικονομικές Επιπτώσεις: Η βιομηχανία υπεράκτιων αιολικών πάρκων, η οποία απασχολεί χιλιάδες εργαζομένους στις ΗΠΑ, αντιμετωπίζει αβεβαιότητα. Σύμφωνα με το American Clean Power Association, τα υπεράκτια αιολικά έργα θα μπορούσαν να δημιουργήσουν 83.000 θέσεις εργασίας έως το 2030. Η απώλεια χρηματοδότησης μπορεί να καθυστερήσει ή να ακυρώσει έργα, επηρεάζοντας τις τοπικές οικονομίες σε πολιτείες όπως η Μασαχουσέτη και το Νιου Τζέρσεϊ.
- Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις: Η στροφή προς τα ορυκτά καύσιμα ενδέχεται να αυξήσει τις εκπομπές άνθρακα, υπονομεύοντας τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού. Η υπεράκτια αιολική ενέργεια θεωρείται κρίσιμη για τη μείωση των εκπομπών κατά 50% έως το 2030, σύμφωνα με το International Energy Agency.
- Ενεργειακή Αγορά: Η μείωση της επένδυσης σε αιολική ενέργεια μπορεί να αυξήσει την εξάρτηση από το φυσικό αέριο, το οποίο αντιμετώπισε τιμές ρεκόρ το 2022 λόγω γεωπολιτικών εντάσεων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερες τιμές ενέργειας για τους καταναλωτές μακροπρόθεσμα.
Αντιδράσεις και Κριτικές
Η απόφαση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις:
- Περιβαλλοντικές Οργανώσεις: Η Sierra Club και η Greenpeace κατήγγειλαν την απόφαση ως «πισωγύρισμα» στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, υποστηρίζοντας ότι τα υπεράκτια αιολικά πάρκα είναι απαραίτητα για την ενεργειακή μετάβαση.
- Βιομηχανία Ανανεώσιμων Πηγών: Η American Clean Power Association εξέφρασε ανησυχία ότι η ακύρωση θα αποθαρρύνει τις επενδύσεις και θα επιβραδύνει την καινοτομία στον τομέα. Εταιρείες όπως η Ørsted και η Equinor, που δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ, εξετάζουν νομικές επιλογές για την προστασία των επενδύσεών τους.
- Πολιτική Αντίθεση: Δημοκρατικοί γερουσιαστές, όπως ο Έντουαρντ Μάρκι, κατηγόρησαν τον Τραμπ ότι προωθεί τα συμφέροντα των εταιρειών ορυκτών καυσίμων, επικαλούμενοι δωρεές από τη βιομηχανία πετρελαίου κατά την προεκλογική του εκστρατεία το 2024.
- Υποστηρικτές: Υποστηρικτές της απόφασης, συμπεριλαμβανομένων συντηρητικών ομάδων όπως η Heritage Foundation, υποστηρίζουν ότι τα ορυκτά καύσιμα προσφέρουν πιο αξιόπιστη και προσιτή ενέργεια, ενώ τα υπεράκτια αιολικά πάρκα είναι δαπανηρά και επιβλαβή για τη θαλάσσια ζωή.
Μελλοντικές Προοπτικές
Η ακύρωση της χρηματοδότησης μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας στις ΗΠΑ, αλλά η βιομηχανία παραμένει ανθεκτική:
- Ιδιωτικές Επενδύσεις: Εταιρείες όπως η Ørsted έχουν δεσμευτεί να συνεχίσουν τα έργα τους, αν και ίσως με υψηλότερο κόστος λόγω της έλλειψης ομοσπονδιακής υποστήριξης.
- Κρατική Υποστήριξη: Πολιτείες όπως η Νέα Υόρκη και το Νιου Τζέρσεϊ, που έχουν φιλόδοξους στόχους για καθαρή ενέργεια, μπορεί να αυξήσουν τις δικές τους επιδοτήσεις για να αντισταθμίσουν την ομοσπονδιακή περικοπή.
- Διεθνής Ανταγωνιστικότητα: Η μείωση της επένδυσης στην αιολική ενέργεια μπορεί να θέσει τις ΗΠΑ πίσω σε σχέση με την Κίνα και την Ευρώπη, οι οποίες επενδύουν βαριά σε ανανεώσιμες πηγές. Η Κίνα, για παράδειγμα, παρήγαγε 136 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ενέργειας το 2024, σύμφωνα με το Global Wind Energy Council.
Η ακύρωση της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης 679 εκατομμυρίων δολαρίων για υπεράκτια αιολικά έργα από τον Πρόεδρο Τραμπ το 2025 αντικατοπτρίζει τη συνεχιζόμενη προτίμησή του για τα ορυκτά καύσιμα έναντι των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ενώ η απόφαση ευθυγραμμίζεται με την ατζέντα του για ενεργειακή κυριαρχία, εγείρει ανησυχίες για την απώλεια θέσεων εργασίας, την περιβαλλοντική πρόοδο και την ενεργειακή ανεξαρτησία. Η βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών και οι πολιτείες ενδέχεται να αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης, αλλά η κίνηση αυτή υπογραμμίζει τη βαθιά διαίρεση στις ενεργειακές πολιτικές των ΗΠΑ. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα εξαρτηθούν από την ανταπόκριση της βιομηχανίας και την πολιτική δυναμική στο Κογκρέσο.
