Κόλαση τα βρετανικά νοσοκομεία

Δραματικές στιγμές βιώνει το σύστημα δημόσιας περίθαλψης της Βρετανίας, με πρωτοφανείς εικόνες -ιδρύθηκε το 1948- ασφυκτικά γεμάτων κλινικών και ΜΕΘ, ουρών αναμονής ασθενών ακόμη και δεκάδων ωρών για ένα κρεβάτι στα νοσοκομεία, τεράστιες καθυστερήσεις στην εξυπηρέτηση εκατοντάδων περιστατικών που καταφθάνουν στα επείγοντα και θανάτους ασθενών εξαιτίας της αργοπορίας των ασθενοφόρων…

Κοινός παρονομαστής όλων των δεινών το διαρκώς υποχρηματοδοτούμενο και υποτιμημένο NHS, ως αποτέλεσμα των πολιτικών των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια, που μεταφράζεται σε πάνω από 100.000 οργανικά κενά σε όλες τις βαθμίδες περίθαλψης και παντελή απουσία υλικοτεχνικού εξοπλισμού και υγειονομικού υλικού. Σε αυτό έρχεται να παίξει αρνητικό ρόλο και η συνύπαρξη της πανδημίας, του πληθωρισμού και της ενεργειακής κρίσης. 

Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει τους Βρετανούς πολίτες να εύχονται να μην νοσήσουν για να μην χρειαστεί να στραφούν σε κάποια δομή υγείας του NHS, γράφουν δεκάδες βρετανικά μέσα τις τελευταίες μέρες.

Το νοσηλευτικό προσωπικό απεργεί ξανά σήμερα και αύριο, Πέμπτη, ζητώντας αυξήσεις μισθών, διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων και βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Πάνω από επτά εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται στην αναμονή περίθαλψης, αριθμός ρεκόρ για την χώρα.

Το ανθρώπινο δράμα ιστορία στις στήλες των Μέσων

Εδώ και μήνες, τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης φιλοξενούν ρεπορτάζ για σπαρακτικές ιστορίες που μοιράστηκαν δεκάδες οικογένειες.

Ο Γιουσούφ Μαχμούντ Ναζίρ ήταν ένα 5χρονο αγοράκι που ζούσε με την οικογένειά του στη περιοχή του Σέφιλντ της βόρειας Αγγλίας. Στις 23 Νοεμβρίου, πέθανε από πνευμονία αφού, έπειτα από πολλές ώρες αναμονής στο νοσοκομείο, τον έστειλαν σπίτι του. Σύμφωνα με την οικογένεια, τους είπαν ότι «δεν υπήρχαν διαθέσιμες κλίνες».

Αντίστοιχα, η ιστορία που δημοσιοποίησε η εφημερίδα Daily Mail για την 73χρονη Λέσλι Γουίκλι, κάτοικο του Μπάρι της Ουαλίας που αφηγήθηκε πώς προσπαθούσε ματαίως επί δύο ώρες να καλέσει ασθενοφόρο για τον σύζυγό της που πέθαινε από καρδιακή ανακοπή στο σπίτι τους.

«Είναι η ιστορία μίας μητέρας που βρίσκεται στο σπίτι της, με καρδιακή κρίση, και δεν λαμβάνει ιατρική φροντίδα διότι δεν υπάρχει ασθενοφόρο. Ενός πατέρα που δεν χειρουργείται για τον καρκίνο του, διότι δεν υπάρχει διαθέσιμο κρεβάτι για την μετεγχειρητική φροντίδα. Μίας γιαγιάς που πεθαίνει μόνη, διότι δεν υπάρχει νοσοκόμα για να της κρατήσει το χέρι, απλώς και μόνο διότι δεν υπάρχουν αρκετές νοσοκόμες», εξηγεί η Ορλα Ντούλεϊ, νοσηλεύτρια απεργός 29 ετών στο νοσοκομείο Σεντ Τζορτζ του νοτίου Λονδίνου.

Ο Μάρτιν Κλαρκ, οικογενειάρχης 68 ετών, πέθανε τον Νοέμβριο από καρδιακό επεισόδιο. Αφού περίμενε 45 λεπτά για ένα ασθενοφόρο, η οικογένειά του τον μετέφερε με ίδιο μέσο στο νοσοκομείο.

«Το NHS είναι διαλυμένο. Ο κόσμος φοβάται να αρρωστήσει διότι δεν ξέρει τι θα συμβεί. Η κατάσταση πρέπει να αλλάξει», δήλωσε στο BBC η σύζυγός του Ανν που αναρωτιέται αν ο σύζυγός της θα ζούσε εάν είχε δεχθεί εγκαίρως ιατρικής φροντίδα.

Μιάμιση ώρα -και βάλε- αναμονή για ένα ασθενοφόρο

Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ο μέσος χρόνος αναμονής για ένα ασθενοφόρο έχει καταγράψει ρεκόρ στην Αγγλία, ξεπερνώντας τα 90 λεπτά για ασθενείς «της κατηγορίας 2», στην οποία περιλαμβάνονται τα καρδιολογικά περιστατικά και τα εγκεφαλικά επεισόδια.

Στο μεταξύ, πάνω από 54.000 πολίτες περίμεναν τον Δεκέμβριο πάνω από 12 ώρες για να τύχουν ιατρικής φροντίδας στα Επείγοντα των νοσοκομείων.

BREXIT και κυβερνητικές πολιτικές υποβάθμισης της υγείας

Σύμφωνα με τους ειδικούς του τομέα υγείας, η κρίση λανθάνει εδώ και πολλά χρόνια, με τις χρόνιες ελλείψεις προσωπικού και την διαρκή υποχρηματοδότηση των συντηρητικών κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων.

Όμως η κατάσταση επιδεινώθηκε με το Brexit -διότι μεγάλο μέρος του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού προερχόταν από την Ευρωπαϊκή Ένωση- και τις δυσκολίες που προκύπτουν για την αντικατάσταση των γιατρών και νοσηλευτών, οι οποίοι εγκαταλείπουν πλέον τον τομέα της υγείας ης Βρετανίας.

Το NHS πρέπει να καλύψει 130.000 οργανικές θέσεις, 12.000 γιατρών και 47.000 νοσηλευτών.

Η κυβέρνηση των Τόρις εκταμίευσε περί τα 6 δισεκατομμύρια λίρες το φθινόπωρο για το βρετανικό ΕΣΥ και ο πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ υποσχέθηκε στις αρχές του Ιανουαρίου ότι «θα μειώσει τις λίστες αναμονής», κάτι που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, ενώ οι απεργιακές κινητοποιήσεις δεν υποχωρούν με τίποτα.