Πρόκειται για μία από τις σφαγές αμάχων που διεπράχθησαν στην Ελλάδα κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στο χωριό Κομμένο της Άρτας στις 16 Αυγούστου 1943.
Αφορμή για το περιστατικό δόθηκε στις 12 Αυγούστου του 1943, όταν δύο άνδρες μιας ομάδας αναγνώρισης της Βέρμαχτ συνάντησαν μια μικρή ομάδα ανταρτών στο χωριό Κομμένο και το ανέφεραν στην έδρα της μεραρχίας τους στα Ιωάννινα.
Το βράδυ της 15ης Αυγούστου 1943, ο συνταγματάρχης Josef Salminger, ο διοικητής του 98ου Συντάγματος, διέταξε έναν λόχο να επιτεθεί στο χωριό το πρωί της επομένης μέρας, ως αντίποινο για την ύπαρξη ανταρτών στη περιοχή. Η επίθεση έγινε το πρωί της 16ης Αυγούστου με επικεφαλή τον Λοχία Röser, ο οποίος πυροβόλησε ο ίδιος τον ιερέα του χωριού κατά την έναρξη της επίθεσης.
Το χωριό περικυκλώθηκε και οι Γερμανοί στρατιώτες σκότωναν αδιακρίτως. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά (74 από αυτά ηλικίας κάτω των 10) σκοτώθηκαν αδιακρίτως, αλλά σχεδόν ο μισός πληθυσμός του χωριού κατάφερε να ξεφύγει κολυμπώντας ή με βάρκες στον ποταμό Άραχθο. Οι πρώτες αναφορές της Βέρμαχτ κατέγραφαν ότι 150 άμαχοι είχαν πεθάνει.
Τα ονόματα των 317 χωρικών που σκοτώθηκαν, σήμερα αναγράφονται σε ένα μαρμάρινο μνημείο στην κεντρική πλατεία του χωριού.