Γεώργιος Παπανδρέου «ο Γέρος της Δημοκρατίας»

Ο Γεώργιος Παπανδρέου γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1888 στην Αχαΐα και πέθανε την 1η Νοεμβρίου 1968 στην Αθήνα. Ήταν Έλληνας πολιτικός και ο ιδρυτής της πολιτικής δυναστείας Παπανδρέου. Υπηρέτησε τρεις θητείες ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας (1944-1945, 1963, 1964-1965). Διετέλεσε επίσης Αναπληρωτής Πρωθυπουργός τα έτη 1950-1952, με τις κυβερνήσεις του Νικολάου Πλαστήρα και του Σοφοκλή Βενιζέλου και διετέλεσε πολλές φορές ως υπουργός (από το 1923) σε μια πολιτική καριέρα που διήρκεσε πάνω από πέντε δεκαετίες.

Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και πολιτικές επιστήμες στο Βερολίνο. Η πολιτική φιλοσοφία του ήταν σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένη από τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία. Ως εκ τούτου, ήταν σθεναρά σε αντίθεση με τη μοναρχία και γενικότερα υποστήριζε τη κοινωνική πολιτική, αλλά ήταν επίσης και εξαιρετικά αντι-κομμουνιστής. Ως νέος άνθρωπος, αναμίχθηκε στην πολιτική ως υποστηρικτής του ηγέτη των Φιλελευθέρων Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος τον έκανε διοικητή της Χίου μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912.

Παντρεύτηκε την Sofia Mineyko, πολωνικής ιθαγένειας και ο γιος τους ο Ανδρέας Παπανδρέου γεννήθηκε στη Χίο το 1919

Θέλεις να μειώσεις τον λογαριασμό του ρεύματός σου; Είναι απλό!

Κατά τη διάρκεια της πολιτικής κρίσης γύρω από την είσοδο της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Παπανδρέου ήταν ένας από τους στενότερους υποστηρικτές του Βενιζέλου και εναντίον του φιλο-γερμανικού βασιλιά Κωνσταντίνου Ι. Όταν ο Βενιζέλος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αθήνα, ο Παπανδρέου τον συνόδευσε στην Κρήτη και στη συνέχεια πήγε στην Λέσβο, απ’ όπου κινητοποίησε υποστηρικτές του αντι-μοναρχισμού στα νησιά και συσπείρωσε την υποστήριξη των ανταρτών για την φιλο-βρετανική κυβέρνηση του Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη. Το 1921 γλίτωσε από δολοφονία από βασιλόφρονες εξτρεμιστές

Ο Παπανδρέου υπηρέτησε ως βενιζελικό μέλος του Κοινοβουλίου από το 1920. Ως υπουργός Εσωτερικών το 1923, υπουργός Οικονομικών κατά το 1924-1925, Υπουργός Παιδείας τα έτη 1929-1932 και Υπουργός Μεταφορών το 1933. Ως Υπουργός Παιδείας είχε μεταρρυθμίσει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και έχτισε πολλά σχολεία για τα παιδιά των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Το 1935, ίδρυσε το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ελλάδας. Το 1936 εξορίστηκε από τον βασιλόφρωνα Ιωάννη Μεταξά.

Μετά την γερμανική κατοχή στην Ελλάδα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, άρχισε να εργάζεται στην εξόριστη βενιζελική κυβέρνηση που είχε έδρα την Αίγυπτο (με βρετανική υποστήριξη) και το 1944-1945 υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Ελλάδας. Αν και έχασε την πρωθυπουργία το 1945, συνέχισε να κατέχει υψηλό αξίωμα. Από το 1946 έως το 1952 υπηρέτησε ως Υπουργός Εργασίας, Υπουργός Παιδείας, Υπουργός Οικονομικών και Υπουργός Δημόσιας Τάξης. Κατά τα έτη 1950-1952, διετέλεσε επίσης αντιπρόεδρος της κυβέρνησης

Η περίοδος 1952-1961 ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για τον Παπανδρέου.

Οι φιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα ήταν σοβαρά αποδυναμωμένες από εσωτερικές διαμάχες και υπέστησαν εκλογική ήττα από τους συντηρητικούς. Ο Παπανδρέου κατηγορούσε συνεχώς τον Σοφοκλή Βενιζέλο για την πολιτική του. Το 1961, ο Γεώργιος Παπανδρέου αναβίωσε τον ελληνικό φιλελευθερισμό ιδρύοντας την Ένωση Κέντρου, ένα συνασπισμό φιλελεύθερων βενιζελικών και δυσαρεστημένων συντηρητικών.

Με κάθε burger, δώρο αναψυκτικό 330ml!

Μετά τις εκλογές της “βίας και της απάτης” του 1961, ο Παπανδρέου κήρυξε ανηλεή αγώνα κατά της δεξιάς. Το κόμμα του κέρδισε τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1963 και εκείνες του 1964, τη δεύτερη με εντυπωσιακή πλειοψηφία. Ως πρωθυπουργός προοδευτικής πολιτικής, προκάλεσε μεγάλη αντίδραση σε συντηρητικούς κύκλους, όπως συνέβη και με τον γιο του Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου οι πολιτικές θεωρήθηκαν σημαντικά αριστερά του κέντρου

Αντιτάχθηκε στη συμφωνία της Ζυρίχης και του Λονδίνου, η οποία οδήγησε στην ίδρυση της Δημοκρατίας της Κύπρου. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’ αντιτάχθηκε ανοιχτά της κυβέρνησης Παπανδρέου και υπήρχαν συχνά δεξιά σχήματα στο στρατό, με αποτέλεσμα να αποσταθεροποιηθεί η κυβέρνηση. Τέλος ο βασιλιάς προκάλεσε μια διάσπαση της Ένωσης Κέντρου και τον Ιούλιο του 1965 απέρριψε την κυβέρνηση μετά από μια διαμάχη για τον έλεγχο του Υπουργείου Άμυνας (γνωστό ως Αποστασία ή Ιουλιανά).

Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Απριλίου του 1967 με την χούντα των συνταγματαρχών με επικεφαλή τον Γιώργο Παπαδόπουλο, ο Γεώργιος Παπανδρέου συνελήφθη. Πέθανε το Νοέμβριο του 1968. Η κηδεία του έγινε η αφορμή για μια μαζική διαδήλωση κατά της δικτατορίας. Έχει ενταφιαστεί στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, μαζί με τον γιο του Ανδρέα

Κατά τη διάρκεια της χούντας και μετά το θάνατό του, συχνά αναφέρεται και ως «ο Γέρος της Δημοκρατίας». Αφότου ο εγγονός του Γιώργος Α. Παπανδρέου μπήκε στην πολιτική, οι περισσότεροι Έλληνες συγγραφείς χρησιμοποιούν το Γεώργιος όταν αναφέρονται στον παππού και το λιγότερο επίσημο Γιώργος όταν αναφέρονται στον εγγονό.