24 ώρες “Φοιτητική ζωή”

Από το πρωί περιφέρομαι από τον έναν καναπέ στον άλλον βλέποντας τηλεόραση και χαζεύοντας νέα στο Ίντερνετ…Η ημέρα μου αποτελείται από αρκετές  ώρες διάβασμα μιας και η εξεταστική του Σεπτεμβρίου πλησιάζει απειλητικά, φραπέ στο χέρι  και έναν  πάκο σημειώσεις δίπλα στο γραφείο…Ενέργεια φανερά πεσμένη και εγώ υποτονική περιμένοντας απλά τις ώρες να περάσουν βρίσκω δικαιολογίες για να μην κάνω τίποτα δημιουργικό.

‘‘Ζήσε λίγο και σαν φοιτήτρια’’ είναι το σχόλιο που δέχομαι  όταν λέω πως δεν αντέχω να σκοτώνω τον χρόνο μου σε πράγματα χωρίς ουσία.

Και από πότε το να είσαι φοιτητής σημαίνει ότι δεν πρέπει να είσαι δραστήριος, να χτίζεις τον εαυτό σου και να τον προετοιμάζεις για αυτό που ακολουθεί πέρα της επαγγελματικής σου πορείας ; Αλλά ακόμα και αυτήν, πως περιμένεις να την καθοδηγήσεις και να την καθορίσεις όταν ως διαμαρτυρόμενος σε καρέκλα καφετέριας ή σε φοιτητικές μαζώξεις , παραπονιέσαι για την ανεργία και άρα θεωρείς ανώφελο το να κάνεις οτιδήποτε;

Τώρα είναι η πιο κατάλληλη ώρα όχι για να ζήσεις την τυπική φοιτητική ζωή του ατελείωτου καφέ και της λογικής ότι πρέπει απλά να πάρεις πτυχίο, αλλά για να ζήσεις έντονα, να συλλέξεις εμπειρίες, να πειραματιστείς και να δεις  τι σου ταιριάζει και που θέλεις να πας. Είναι ώρα όχι απλά για σχέσεις που βασίζονται σε κοινό ξενύχτι και παρέα, αλλά για να γνωρίσεις και να συνδεθείς με άτομα τελείως διαφορετικά από εσένα, να ερωτευτείς(ναι συμβαίνει ακόμα και σήμερα) και να ξεκινήσεις την πορεία σου με βάση τις ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις στις οποίες επένδυσες,  αλλά και τις αυθεντικές στιγμές που μοιραστήκατε μαζί. Και αν σου λένε ότι όλα αυτά συμβαίνουν στην Χώρα του «Ποτέ» και πως ο Πίτερ Παν δεν θα σε δεχτεί εκεί γιατί δεν είσαι πια παιδί, η απάντηση είναι πως η δύναμη της θέλησης είναι η πιο μαγική «νεραϊδόσκονη»  και μπορεί να πραγματοποιήσει τα πάντα.

Άνοιξε τον λογαριασμό σου δωρεάν στην Freedom24 και λάβε μια εντελώς δωρεάν μετοχή αξίας έως και $800

Ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες στο πανεπιστήμιο που δεν κοστίζουν ακριβά,  ειδικά αν είσαι διατεθειμένος να πρωτοτυπήσεις . Δεν αναφέρομαι σε κομματικά τραπεζάκια, αλλά σε ομάδες θεάτρου & φωτογραφίας ,κινηματογραφικές λέσχες , διεθνείς οργανισμούς  και συνέδρια  και πολλά ακόμα για να δεις σε τι έχεις ταλέντο και να επιμείνεις…Δεν εννοώ ότι ξαφνικά θα γίνεις πετυχημένος ρήτορας, διπλωμάτης ή καλλιτέχνης, αλλά πως θα ασχολείσαι με κάτι που αγαπάς και αυτό θα σε κάνει να αισθάνεσαι ολοκληρωμένος και ισορροπημένος. Ψάξου, ρώτα, παρατήρησε, δοκίμασε. Ό Έρνεστ Χέμινγουεϊ έλεγε πως αν δεν κάνεις κάτι για την ευχαρίστηση σου, τότε είναι το ίδιο με το να είσαι νεκρός. Αντί να μεταφέρεις την ύπαρξή σου από εδώ και από εκεί άσκοπα ,  φρόντισε να της δόσεις πνοή: ταξίδεψε, ανακάλυψε νέους προορισμούς και κουλτούρες, κάνε κομμάτι σου την τέχνη, ονειρέψου.

Ξανασκέψου το πριν αποφασίσεις να αναβάλλεις και πάλι τα σχέδια για να κάνεις eurotrip, να μάθεις μία ξένη γλώσσα ,να συμμετέχεις σε μία δημιουργική δράση και ομάδα ή να στήσεις το δικό σου site. Ήθελες  πάντα να μάθεις λατινοαμερικάνικους χορούς ,να σκηνοθετήσεις την δικιά σου ταινία, να πας Erasmusγια να ζήσεις μισό χρόνο σε ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού, και έλεγες πως ναι θα γίνει όταν περάσω στο πανεπιστήμιο γιατί τότε δεν είχες χρόνο. Αλλά πως τυχαίνει πάντα και ούτε τώρα δεν υπάρχει αυτός ο χρόνος , γιατί δεν επέλεξες να τον βρεις. Μην κατηγορείς λοιπόν τις συγκυρίες. Αυτό που σε χαρακτηρίζει ονομάζεται απλά  «ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ» και επειδή μας βολεύει, το αποκαλούμε έλλειψη χρόνου.

Και αν όλα αυτά που γράφω σου φαίνονται απλά αποκυήματα μιας βαρετής μέρας που ανήκουν σένα ροζ συννεφάκι στην σφαίρα του «φανταστικού» θυμήσου: σε είκοσι χρόνια από τώρα θα είσαι περισσότερο απογοητευμένος από όλα αυτά τα πράγματα που δεν έκανες, παρά από αυτά που έκανες. Τότε  ένα «ΑΝ» θα εισάγει την κάθε σου σκέψη και πρόταση και η αίσθηση του «ανεκπλήρωτο» θα σου θυμίζει πως κάποτε επέλεξες να ζήσεις 24 ώρες φοιτητικής ζωής, αντί για 1440 λεπτά με νόημα που η αναπόλησή τους θα σου δημιουργεί ρυτίδες από χαμόγελα.

Ακόμα και αν αυτή η απόπειρα να διαφοροποιηθείς καταλήξει σε αναποδιά, δυσκολία ή αποτυχία, δεν πρόκειται για απόπειρα αυτοκτονίας.  Είναι μία πρόκληση που θα διατηρεί τα σκαμπανεβάσματα στο καρδιογράφημα και η γραμμή της ζωής σου δεν θα γίνει ποτέ μία συνεχόμενη ευθεία που θα σέρνει τον ήχο του τέλματος μίας πορείας. Αντιθέτως, με το να μην λαχανιάζεις ποτέ και να ακολουθείς πιστά αυτήν την ευθεία συνηθίζεις να πηγαίνεις αργά, νωχελικά ενώ ο χρόνος κυλάει. Μην ξεγελιέσαι όμως : αυτήν είναι η πραγματική αυτοκτονία.

Έτσι, όταν όλοι θα σου λένε γιατί βιάζεσαι τόσο, έχουμε ακόμα χρόνο, αγνόησέ τους, κοίτα μπροστά, επιτάχυνε το βήμα και ΠΡΟΧΩΡΑ.