Τα έθιμα του γάμου μπορεί να πέρασαν τα χρόνια αλλά έχουν διαχρονική αξία.
Ας μάθουμε λοιπόν μαζί τι συμβολίζουν τα πιο γνωστά από αυτά.
Κυρίως τα παλιά χρόνια, αλλά μέχρι και σήμερα σε μερικές περιοχές της Ελλάδας, οι προετοιμασίες του γάμου για τις κοπέλες άρχιζαν όταν ήταν ακόμη μωρά παιδιά. Οι μητέρες έφτιαχναν τα προικιά για τις κόρες τους και μάζευαν όλα τα απαραίτητα για το νοικοκυριό τους.
Η προίκα επίσης συμπεριλάμβανε χωράφια, κοπάδια ζώων και χρήματα. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ο πατέρας της νύφης ήταν υπεύθυνος να δώσει επιπλωμένο σπίτι στην κόρη και στο γαμπρό του!
Κατά την διάρκεια του μυστηρίου οι κουμπάροι αλλάζουν τρεις φορές πρώτα τα δαχτυλίδια και μετά τα στέφανα. Οι καλεσμένοι του γάμου, όταν έρθει η στιγμή για το ζευγάρι να χορέψει το χορό του Ησαΐα τους ρίχνουν κουφέτα και ρύζι και σε μερικές περιοχές χτυπούν τον κουμπάρο στην πλάτη φωνάζοντας “άξιος”.
Τα στέφανα του γάμου συμβολίζουν βασιλικές κορώνες. Μετά το γάμο, ο γαμπρός και η νύφη τα βάζουν συνήθως πάνω από το νυφικό κρεβάτι ή στο εικονοστάσιο. Πριν το μυστήριο, τα στέφανα είναι μέσα σε δίσκο γεμάτο κουφέτα. Είναι παράδοση στα έθιμα του γάμου, σε πολλά μέρη οι ελεύθερες κοπέλες να βάλουν τα κουφέτα του δίσκου κάτω από το μαξιλάρι τους. Ένα ακόμα έθιμο, που κρατάει μέχρι τις μέρες μας, είναι ή νύφη να γράψει τα ονόματα των ελεύθερων κοριτσιών πίσω από το παπούτσι της. Το πρώτο όνομα που θα σβήσει είναι αυτής που θα παντρευτεί πρώτα.
Στο σημείο που ο ψάλτης λέει «Η δε γυνή ίνα φοβείται τον άνδρα», τα παλιά χρόνια ο γαμπρός πατάει αν προλάβει πρώτος της νύφης το πόδι, αλλά μερικές φορές τον προλαβαίνει η νύφη. Οι καλεσμένοι σ’αυτό το σημείο περιμένουν ποιος θα προλάβει και χειροκροτούν!
Ο παπάς δίνει λίγο πριν τον χορό του Ησαΐα, στη νύφη και στο γαμπρό κόκκινο γλυκό κρασί να πίουν από το ίδιο ποτήρι. Όσο κρασί μείνει, πρέπει να το πιει ο κουμπάρος κι η κουμπάρα όταν τελειώσει η τελετή ή πριν σε μερικές περιπτώσεις.
Μετά την τελετή του γάμου, οι καλεσμένοι παίρνουν μπομπονιέρα γεμάτη κουφέτα τυλιγμένα σε τούλι. Ο αριθμός των κουφέτων πρέπει να είναι μονός. Μετά από την εκκλησία πάνε όλοι οι καλεσμένοι στο γλέντι του γάμου όπου παίζουν λαούτα και βιολιά και χορεύουν τους παραδοσιακούς χορούς.
Η νύφη ανοίγει το χορό συνήθως με το τραγούδι «Ωραία πουν” η νύφη μας κι ωραία τα προικιά της» . Καθώς η νύφη χορεύει και καθ” όλη τη διάρκεια του πανηγυριού, οι καλεσμένοι καρφιτσώνουν χαρτονομίσματα πάνω στο νυφικό της.
Μετά από το δεξίωση του γάμου, ο γαμπρός και η νύφη φεύγουν για το γαμήλιο ταξίδι (ή Μήνα του Μέλιτος). Το γαμήλιο ταξίδι ήταν μυστικό. Κανένας δεν έπρεπε να ξέρει που θα έπαιρνε ο γαμπρός τη νύφη. Όλη την πρώτη χρονιά του γάμου δεν επιτρέπανε στη νύφη να στενοχωριέται, να πάει σε κηδεία, ούτε ακόμα να φάει κόλλυβα.