Ίκαρε, εσύ που πέταξες ψηλά!

Ο έρωτας είναι σαν ένα κύμα. Απότομα θα έρθει και θα σε παρασύρει στον σκοτεινό βυθό της θάλασσας. Κι εσύ τί κάνεις?

Στέκεσαι αμέριμνη στην ακτή και το αντικρίζεις να έρχεται. Δεν κουνιέσαι. Τα πόδια σου γυμνά, αβέβαια, ριζωμένα στην άμμο. Κι έπειτα τελικά αφήνεις το κύμα να σε πάρει στην αγκαλιά του κλείνεις τα μάτια και χάνεσαι στην άβυσσο. Σαν ταινία από μπροστά σου γλιστράνε οι στιγμές και ο χρόνος τρέχει. Το ρολόι πλέον κρέμεται σαν μια λεπίδα από πάνω σου..τικ-τοκ,τικ-τοκ.

Κι εσύ μετράς τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά, τις μέρες. Κάθε στιγμή μαζί του μια ανάσα, κάθε στιγμή μαζί του λίγη ακόμη ζωή. Η αγκαλιά του μια γλυκιά μελωδία σαν εκείνο το τραγούδι που μοιάζει με νανούρισμα που ακούς να το παίζει κάποιος στο πιάνο τα βράδια, τα μάτια του σε φυλάνε από κάθε κακό. Χορεύετε μαζί στο ρυθμό της ευτυχίας και σαν πουλιά πετάτε ψηλά στον ουρανό. Τον ήλιο επιθυμείς να φτάσεις σαν τον Ίκαρο. Μόνο που εκείνος προδόθηκε από την υπερβολική ελευθερία και οδηγήθηκε στην αγκαλιά του θανάτου. Όμως για μια στιγμή μονάχα η ευτυχία τον κυρίευσε..

Κι εσύ? Εσύ για πρώτη φορά μετά από καιρό ζεις. Η ελευθερία, η ευτυχία και η ζεστασιά πλημμυρίζουν το κορμί σου και νομίζεις πως τίποτα δεν μπορεί να σε πειράξει. Αυτό τελικά δεν είναι η προσωποποίηση της ζωής?

Το insurancemarket.gr είναι η μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική πλατφόρμα σύγκρισης ασφαλειών από την Νο1 εταιρεία online διαμεσολάβησης στην Ελλάδα

Η ελευθερία του να μπορείς να αποκαλύπτεις τον θησαυρό που κρύβεις μέσα σου, να μπορείς να αποκαλύπτεις τον εαυτό σου. Με τις ατέλειες του μα και την ομορφιά που κρύβεται σε αυτόν. Γιατί τελικά ίσως κάποιος κάπου κάποτε θα βρεθεί και θα αντικρίσει την ψυχή σου. Και τότε τίποτε δεν έχει σημασία πλέον. Αισθάνεσαι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος που ακτινοβολεί δύναμη και χαρά. Λένε ότι η ευτυχία διαρκεί μονάχα μια στιγμή. Αυτό μας το αποδεικνύει ο μύθος του Ικάρου.

Ίσως και να είναι αλήθεια. Το ρολόι αντηχεί στον βυθό της θάλασσας που κοίτεσαι με το πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη. Τικ-τοκ,τικ-τοκ..ο χρόνος τελειώνει ώρα να βγεις στην επιφάνεια. Και θα βγεις. Όμως θα έχεις ζήσει. Ναι η ευτυχία διαρκεί όσο το φτερούγισμα ενός ανθρώπου που κάποτε θέλησε να φτάσει τον ήλιο, διαρκεί όσο ένα απειροελάχιστο κλάσμα του δευτερολέπτου. Η ζωή είναι ωστόσο μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου! Θαρρώ πως οι Τρύπες κάτι ξέρανε με αυτό τον στίχο. Οι στιγμές φίλοι μου έρχονται και φεύγουν, εξατμίζονται σαν το νερό.

Εμείς όμως τί κάνουμε? Μένουμε στο σκοτάδι, στην αγκαλιά της απάθειας και της μίζερης συνήθειας Όχι θα απαντήσω με τόλμη εγώ. Εγώ θέλω να κολυμπήσω στην φουρτουνιασμένη θάλασσα γιατί ξέρω κολύμπι. Τί και αν πεθάνω? Αυτό θα σημαίνει ότι η παρουσία μου πλέον δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αυτό θα σημαίνει πως έζησα με τρέλα, έζησα όμορφα και γεμάτα. Διότι εγώ θα έχω ζήσει, θα έχω παλέψει και ευτυχισμένη θα βυθιστώ στην αιωνιότητα της πληρότητας, στην αιωνιότητα του έρωτα, στην αιωνιότητα της ευτυχίας.

Γιατί εγώ κατάφερα να κολυμπήσω…Τικ-τοκ..το ρολόι ακούγεται απειλητικό από το βυθό του μυαλού μου. Έλα σε μένα λοιπόν. Είμαι έτοιμη να σε συναντήσω..