Don’t look back in anger

«Don’t look back in anger”τραγούδησαν οι Oasis το 1995.

 Σήμερα, 19 χρόνια μετά, το τραγούδι αυτό διαδραματίζει υπερβολικά σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Kαι αυτό είναι που θέλω να μοιραστώ σήμερα μαζί σας.

Είναι αυτό που λέμε «μίλησε στη καρδιά σου»; Όχι! Είναι ένας απλός στοίχος: «don’t look back in anger». Και είναι στάση ζωής. Nα επιλέγεις το που θα κοιτάς. Μπροστά ή πίσω. Α ναι, υπάρχει και η επιλογή: «Έλα μωρέ, ας περάσουμε καλά σήμερα και από αύριο βλέπουμε». Η οποία απορρίπτεται.

Επιλέγεις αν θα κοιτάς πίσω.  Σε παλιούς φίλους, περασμένες σχέσεις, ταξίδια, άσχημες ή όμορφες εμπειρίες, καβγάδες, γέλια, κλάματα, απώλειες, συζητήσεις, επιλογές. Ή διαλέγεις αν θα κοιτάς σε αυτό που είναι να έρθει. Όχι με τη μέθοδο της μαντείας… Aλλά με τη μέθοδο της προετοιμασίας.

«Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που το προετοιμάζουν»                                                    

Μου είπε ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος. Πως; Με απλά βήματα:    

– Βρες το δικό σου σκοπό (Αν δεν τον έχεις βρει, δες απλά τι σε παθιάζει- αυτό είναι!)

– Δημιούργησε τα βήματα που θα σε οδηγήσουν εκεί (Αν δεν μπορούν να ενταχθούν στην καθημερινότητα σου, βρες άλλα)

Aegean Airlines – Ο μεγαλύτερος ελληνικός αερομεταφορέας σας ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο με μοναδικές προσφορές!

Όταν σταμάτησα να κοιτάω, να αναπολώ και να σκέφτομαι με εμμονή το παρελθόν άρχισα να κάνω τα παραπάνω. Την ίδια ημέρα. Όχι «όταν πίστευα ότι θα ήμουν έτοιμη» Μεταξύ μας, αυτή είναι η καλύτερη δικαιολογία για να αναβάλεις.

Όταν είσαι προσκολλημένος στο παρελθόν χάνεις το μέλλον. Όταν προσπαθείς να ξαναφτιάξεις τη ζωή που είχες παλιά ή να επαναφέρεις ανθρώπους που είχες κάποτε κοντά σου, είναι σαν να αρνείσαι να ζήσεις το μέλλον και να αναζητάς το χτες. Το παρελθόν είναι για να περνάει και το μέλλον για να έρχεται. Ας το πάρουμε απόφαση επιτέλους. Και δεν λέω ότι είναι εύκολο. Απλά έτσι είναι.

Η όπισθεν είναι μια επιλογή, για  έναν οδηγό αυτοκινήτου.  Αλλά δεν έχω δει κανέναν να κάνει όπισθεν σε μακρύ και  άδειο δρόμο –σαν αυτούς που βλέπεις σε αχανείς εκτάσεις στις αμερικάνικες ταινίες-. Όλοι γκάζι πατάνε για να πάνε ευθεία μπροστά. Βέβαια, όλα τα αυτοκίνητα έχουν καθρέφτες ώστε να κοιτάνε πίσω. Μερικές ματιές μόνο. Αυτοί είναι που βοηθάνε στη πορεία. Αν κοιτούσανε μονάχα πίσω η σύγκρουση θα ήταν αναπόφευκτη.

Αυτό το δρόμο ακολουθώ πλέον, και σας τον προτείνω ανεπιφύλακτα.

Αυτόν που ρίχνεις ματιές στο παρελθόν και μαθαίνεις από αυτό. Το δρόμο στον οποίο χαίρεσαι που έζησες καταστάσεις και ανθρώπους, που θυμάσαι και τα γέλια και τα κλάματα. Σε αυτό το δρόμο το παρελθόν έχει διδακτική θέση. Η λειτουργία του είναι να μαθαίνεις από αυτό. Να αλλάζεις τον εαυτό σου τόσο, όσο χρειάζεται για να γίνεις αυτό που θέλεις. Και που και που να κοιτάς πίσω.. Να συλλογίζεσαι τις πράξεις και τις αποφάσεις σου, but don’t look back in anger… Μην κοιτάς πίσω, στα συναισθήματα που ένιωθες κάποτε. Αυτά δεν θα ξαναγυρίσουν! Ακόμα και αν όλα γίνουν όπως ήταν πριν, πάλι διαφορετικά θα είναι.. Άφησε το άσχημο ή το όμορφο παρελθόν σου, πίσω. Μην περάσεις μια ζωή που θα σκέφτεσαι το χθες, το προηγούμενο μήνα ή το πέρυσι. Γιατί θα χάσεις το αύριο, τον επόμενο μήνα και το ερχόμενο χρόνο.

Και όλα αυτά, από ένα τραγούδι!