του Κωνσταντίνου Κατσούλη – Δημητρίου *. Το φεγγάρι έσταζε στις ξερολιθιές. Οι σταγόνες έλαμπαν σαν χλωμά μαργαριτάρια. Γλιστρούσαν αργά στις πέτρες κι ενώνονταν με ανεπαίσθητους σπινθηρισμούς, σαν τρεμοπαίγματα άστρου σε ολόφωτη νύχτα. Κυλούσαν στα βράχια κι όλο μεγάλωναν, όλο κατέβαιναν μαζεύοντας λάμψη. Έπεφταν στη λιμνούλα από σεληνόφως κι η... Read more